Monday, September 17, 2012

Wiersz

Mrówko, ważko, biedronko

Mrówko co nie urosłaś w czasie wieków
ćmo od lampy do lampy
na przełaj i najprościej
świetliku mrugający nieznany i nieobcy
koniku polny
ważko nieważka
wesoło obojętna
biedronko nad którą zamyśliłby się
nawet papież z policzkiem na ręku

człapię po świecie jak ciężki słoń
tak duży, że nic nie rozumiem
myślę jak uklęknąć
i nie zadrzeć nosa do góry
a życie nasze jednakowo
niespokojne i malutkie

ks Jan Twardowski





Posted by Amelia at 10:13 PM
Labels:

19 comments:

  1. agnetha.homeSeptember 17, 2012 at 10:20 PM

    Piękne strzały ;)
    A Twardowskiego też lubię:)

    ReplyDelete
    Replies
    1. AmeliaSeptember 18, 2012 at 5:42 AM

      Twardowskiego lubie "dotknac" od czasu do czasu..:-)

      Delete
  2. GosiankaSeptember 17, 2012 at 10:42 PM

    Jakie one zachwycające!

    ReplyDelete
  3. AlicjaSeptember 17, 2012 at 10:50 PM

    Wazki sa wdziecznym tematem do fotografowania .Pozdrawiam milo .)

    ReplyDelete
    Replies
    1. AmeliaSeptember 18, 2012 at 5:44 AM

      Oj tak, wazki sa urocze- obserwowane przez "szkielko";-)

      Delete
  4. JoSeptember 17, 2012 at 11:52 PM

    Ważki ciężko fotografować, podziwiam, piękne są :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. AmeliaSeptember 18, 2012 at 5:45 AM

      Te akurat zastalam w takich pozach..ale musialam sie nakombinowac, coby do jeziora nie wpasc;-)

      Delete
  5. FairySeptember 17, 2012 at 11:59 PM

    nie przepadam za owadami, z wyjatkiem motyli a zdjecia swietne wyszly:)))

    ReplyDelete
    Replies
    1. AmeliaSeptember 18, 2012 at 5:47 AM

      Ja tez tylko motylki i chrabaszcze toleruje- w bliskim kontakcie:-)Reszte podziwiam z daleka..:-)

      Delete
  6. EewelinSeptember 18, 2012 at 12:19 AM

    wow jak to zrobilas:P

    ReplyDelete
  7. krystynabozennaSeptember 18, 2012 at 1:20 AM

    Cudowne zdjęcia, piękny wiersz :-)

    ReplyDelete
  8. UnknownSeptember 18, 2012 at 2:40 AM

    Twoje zdjęcia dopełniły wiersz- cudnie!

    ReplyDelete
    Replies
    1. AmeliaSeptember 18, 2012 at 5:51 AM

      Lubie takie polaczenia, skojarzenia, podobienstwa.. ;-)

      Delete
  9. NikaSeptember 18, 2012 at 6:48 AM

    Natura to niedościgniona, genialna artystka:) A wiersz przepiękny, jak prawie wszystkie księdza Twardowskiego:)

    ReplyDelete
  10. AnonymousSeptember 18, 2012 at 12:43 PM

    kruchość i delikatność ...wdzięk ...i wiersz adekwatny

    teatralna

    ReplyDelete
  11. fotoszeptySeptember 19, 2012 at 10:31 AM

    lekka całość słowa i obrazu...

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)